November 3,
2014
Βάνια
Τέρνερ, Φωτογραφίες: Δημήτρης Μιχαλάκης
«Ο πατέρας μου ήταν μέλος του
Δημοκρατικού Αριστερού κινήματος. Στα 18 μου γνώρισα τον Πάμπλο Νερούδα σε μία
αντιφασιστική συναυλία που είχαν οργανώσει. Ο Πάμπλο μου χάρισε ένα βιβλίο που
το έχω ακόμα».
Ο Χάιμε Σβαρτ δηλώνει ποιητής και
επαναστάτης. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σαντιάγκο της Χιλής και έζησε από πρώτο
χέρι τη δικτατορία του Πινοσέτ. «Όταν βράδιαζε δεν κυκλοφορούσαμε στο δρόμο. Τα
μόνα χρόνια που μπόρεσα να ζήσω ελεύθερα στην πατρίδα μου ήταν στις αρχές της
δεκαετίας του 70' όταν ήταν Πρόεδρος ο μαρξιστής Σαλβαντόρ Αγιέντε. Τότε
αγοράζαμε Ντοστογιέφσκι, Νερούδα και Μαρκές στην ίδια τιμή που αγοράζαμε ένα
πακέτο τσιγάρα. Εκείνη την περίοδο άκουσα τα πρώτα ροκ-εν-ρολ τραγούδια και
έγραψα τα πρώτα μου ποιήματα. Τα πάντα γέμισαν χρώμα και τέχνη».
Την δεκαετία του 70', ο Χάιμε
αυτοεξορίστηκε στην Ιταλία, όπου έζησε για πέντε περίπου χρόνια. Εκεί γνώρισε
την ελληνικής καταγωγής γυναίκα του και άλλους φοιτητές με έντονη αντιστασιακή
δράση. «Δημιουργήσαμε μία ομάδα αλληλεγγύης για τον χιλιανό λαό, την Brigada
Muralista, με σκοπό να τους βοηθήσουμε να πάρουν επιτέλους την κατάσταση στα
χέρια τους. Έπειτα από πολλές προσπάθειες και αφού παντρεύτηκα, μετακόμισα στην
Χιλή με τη γυναίκα μου και έζησα εκεί για αρκετά χρόνια».
«Πώς ήρθες στην
Ελλάδα;», ρωτώ στο τέλος
της κουβέντας.
«Βρίσκομαι σχεδόν
10 χρόνια εδώ. Είχε έρθει η ώρα», απαντά κάπως αινιγματικά. «Και τώρα τι κάνεις
εδώ;» «Αρτοποιός», λέει και γελάει. «Ποιώ άρτο ποίημα!».